Rzeźbotwórcza działalność lodowców
W lodowcach na kuli ziemskiej znajduje się obecnie około 2,1 % całej wody zgromadzonej na naszej planecie. Topniejący śnieg działa erozyjnie na powierzchnię Ziemi. Proces przekształcenia powierzchni ziemi na skutek topnienia śniegu nazywany jest niwacją. Zjawisko to można spotkać na obszarach polarnych i w wyższych partiach gór, gdzie nie występują lodowce. Niwacja zachodzi w miejscach, w których opady śnieżne są zbyt małe, aby mogły powstać lodowce, a temperatura powietrza zbyt niska, by śnieg, mógł całkowicie stopnieć. W strefie niwacji śnieg leży na powierzchni terenu przez długi okres. Wody, które wypływają z topniejącego śniegu przenikają w głąb gruntu. Kiedy woda znajdująca się w gruncie zamarznie ulega on rozsadzeniu, a okruchy skalne mogą zostać wyciśnięte ku górze. W wyniku tego procesu zbocze, na którym leży śnieg może ulec spłaszczeniu. Może nawet utworzyć się niewielkie zagłębienie w podłożu, które nazywane jest niszą niwalną. Kiedy spadek terenu, na którym zalega pokrywa śnieżna jest zbyt duży, wtedy śnieg może się osuwać w dół tworząc lawiny. Wraz ze śniegiem po stoku przemieszczają się wówczas fragmenty podłoża (bloki skalne, kamienie itd.). W taki właśnie sposób zachodzi erozyjna działalność lawin.
Żródła:
http://dolny-slask.org.pl/558150,Bialy_Jar.html
http://geografia.na6.pl/dzialalnosc-lodowcow